W kwietniu 1887 r. R. F. Pippig z Berlina złożył władzom miasta propozycję wybudowania w Olsztynie, na swój koszt, gazowni. Specjalnie powołana komisja przez kilka miesięcy rozważała tę propozycję, by ostatecznie 13 października 1887 r. podjąć decyzję o budowie gazowni na koszt miasta.
W kwietniu 1887 r. R. F. Pippig z Berlina złożył władzom miasta propozycję wybudowania w Olsztynie, na swój koszt, gazowni. Specjalnie powołana komisja przez kilka miesięcy rozważała tę propozycję, by ostatecznie 13 października 1887 r. podjąć decyzję o budowie gazowni na koszt miasta. Pod inwestycję zakupiono, od dotychczasowego właściciela – Flakowskiego, plac nad rzeką Łyną. Projekt zamówiono u H. Foerstera w Królewcu. Montaż retort, maszyn, budowę zbiornika gazu oraz sieci gazowej zlecono firmie „Schulz & Sackur” z Berlina. Cegłę dostarczył A. Bischoff z Dobrego Miasta, zaś prace stolarskie wykonał Olsztynianin Józef Lorkowski.
15 października 1889 r. przy Gartenstrasse (dzisiejsza ul. Knosały) nastąpiło otwarcie ukończonego obiektu. „Gazeta Olsztyńska” informowała: „Budowa gazowni naszej została ukończoną i od zeszłego tygodnia pali się po ulicach gaz”. W roku 1890 Olsztyn liczył niewiele ponad 19 tys. mieszkańców. W ciągu tego roku gazownia wyprodukowała ponad 180 tys. m³ gazu, który rozprowadzany przez 12 km sieci gazowej, wykorzystywano głównie do oświetlania – w ponad 100 latarniach ulicznych i 109 mieszkaniach.
Charakterystyczne zabudowania gazowni na wiele lat wpisały się w krajobraz miasta. W grudniu 1972 r. do Olsztyna dotarł gaz ziemny i w latach następnych całkowicie zastąpił dotychczas używany gaz miejski. 24 sierpnia 1974 r. olsztyńska gazownia została wyłączona z ruchu, a cztery lata później jej zabudowania zburzono.
Obecnie Gazownia Olsztyńska funkcjonuje w strukturze Pomorskiego Oddziału Obrotu Gazem w Gdańsku, który jest jedną z sześciu spółek Obrotu PGNiG S.A. W roku 2009 Olsztyn liczy ponad 180 tys. mieszkańców. W ciągu tego roku gazownia sprzeda w mieście około 41,5 mln m³ gazu, przesłanych poprzez 392 km sieci gazowej, do ponad 36 tys. odbiorców.
Jubileuszowa wystawa ma historię olsztyńskiej gazowni przybliżyć i przypomnieć. Na ekspozycji prezentowane będą między innymi plany oraz widoki Olsztyna, projekty i dokumenty związane z powstaniem i działalnością gazowni, plany i zdjęcia obiektu oraz sprzęty codziennego użytku zasilane gazem – kuchenki, lodówki, piecyki łazienkowe, kaloryfery, kominki, żelazka, lokówki, lampy, a także liczniki gazowe.
15 października 1889 r. przy Gartenstrasse (dzisiejsza ul. Knosały) nastąpiło otwarcie ukończonego obiektu. „Gazeta Olsztyńska” informowała: „Budowa gazowni naszej została ukończoną i od zeszłego tygodnia pali się po ulicach gaz”. W roku 1890 Olsztyn liczył niewiele ponad 19 tys. mieszkańców. W ciągu tego roku gazownia wyprodukowała ponad 180 tys. m³ gazu, który rozprowadzany przez 12 km sieci gazowej, wykorzystywano głównie do oświetlania – w ponad 100 latarniach ulicznych i 109 mieszkaniach.
Charakterystyczne zabudowania gazowni na wiele lat wpisały się w krajobraz miasta. W grudniu 1972 r. do Olsztyna dotarł gaz ziemny i w latach następnych całkowicie zastąpił dotychczas używany gaz miejski. 24 sierpnia 1974 r. olsztyńska gazownia została wyłączona z ruchu, a cztery lata później jej zabudowania zburzono.
Obecnie Gazownia Olsztyńska funkcjonuje w strukturze Pomorskiego Oddziału Obrotu Gazem w Gdańsku, który jest jedną z sześciu spółek Obrotu PGNiG S.A. W roku 2009 Olsztyn liczy ponad 180 tys. mieszkańców. W ciągu tego roku gazownia sprzeda w mieście około 41,5 mln m³ gazu, przesłanych poprzez 392 km sieci gazowej, do ponad 36 tys. odbiorców.
Jubileuszowa wystawa ma historię olsztyńskiej gazowni przybliżyć i przypomnieć. Na ekspozycji prezentowane będą między innymi plany oraz widoki Olsztyna, projekty i dokumenty związane z powstaniem i działalnością gazowni, plany i zdjęcia obiektu oraz sprzęty codziennego użytku zasilane gazem – kuchenki, lodówki, piecyki łazienkowe, kaloryfery, kominki, żelazka, lokówki, lampy, a także liczniki gazowe.
